Visie op erfbelasting, eigendom en rechtsstatelijke reflectie
In een democratische rechtsstaat is het eigendomsrecht stevig verankerd. Wat iemand opbouwt, mag hij overdragen. Dat is vrijheid. Maar vrijheid leeft niet los van de samenleving waarin ze bestaat. Ze krijgt pas betekenis als ze ook anderen toegang biedt tot kansen.
Erfbelasting is geen inbreuk op eigendom, maar een democratisch gelegitimeerd instrument. In Nederland bepaalt de wetgever hoe hoog de erfbelasting is. De Eerste Kamer speelt hierin een cruciale rol: niet als beleidsmaker, maar als hoeder van rechtsstatelijkheid, uitvoerbaarheid en grondwettelijke consistentie.
Erfenis voor Allen stelt voor om erfbelasting pas te heffen boven het vermogen van het 90e percentiel—momenteel ruim €300.000 volgens het CBS. Tot dat niveau geldt een volledige vrijstelling. Zo blijven bescheiden nalatenschappen ongemoeid, terwijl grotere overdrachten bijdragen aan een collectieve erfenis voor álle jongeren.
Want erfopvolging is geen neutraal fenomeen. Vermogen wordt niet alleen opgebouwd, maar ook overgedragen. En die overdracht versterkt bestaande verschillen, generatie op generatie. Vrijwillige giften en vermogensfondsen zijn waardevol, maar missen de structurele, transparante en democratische werking die publieke erfopvolging kan bieden.
Rechtvaardigheid is geen monopolie van de staat, maar een maatschappelijke afspraak. In een democratie bepalen we samen wat rechtvaardig is—via wetten, stemmen, initiatieven en debat. Erfenis voor Allen verbindt eigendom aan solidariteit, en vrijheid aan gelijke kansen.
Een samenleving waarin iedereen iets kan nalaten én ontvangen, is een samenleving waarin eigendom niet alleen privébezit is, maar publieke betekenis krijgt.
Want erfopvolging is geen neutraal fenomeen. Vermogen wordt niet alleen opgebouwd, maar ook overgedragen. En die overdracht versterkt bestaande verschillen, generatie op generatie. Vrijwillige giften en vermogensfondsen zijn waardevol, maar missen de structurele, transparante en democratische werking die publieke erfopvolging kan bieden.
Rechtvaardigheid is geen monopolie van de staat, maar een maatschappelijke afspraak. In een democratie bepalen we samen wat rechtvaardig is—via wetten, stemmen, initiatieven en debat. Erfenis voor Allen verbindt eigendom aan solidariteit, en vrijheid aan gelijke kansen.
Een samenleving waarin iedereen iets kan nalaten én ontvangen, is een samenleving waarin eigendom niet alleen privébezit is, maar publieke betekenis krijgt.
Oproep aan leden van de Eerste Kamer
Als hoeders van de rechtsstaat en toetsers van wetgeving op kwaliteit, uitvoerbaarheid en grondrechten, bent u bij uitstek geschikt om het maatschappelijke gesprek over erfopvolging te verdiepen. Juist in tijden van verkiezingen, waarin de koers van ons land opnieuw wordt bepaald, is uw reflectieve stem van grote waarde.
Ik roep u op om:
- Het initiatief https://www.ervenisvoorallen.nl onder de aandacht te brengen
Een platform voor dialoog, verbeelding en beleidsvoorstellen rond collectieve erfopvolging. - Het publieke gesprek te voeren over de rechtsstatelijke en maatschappelijke dimensies van erfbelasting. Hoe verhoudt eigendom zich tot solidariteit? Hoe beschermen we grondrechten én versterken we gelijke kansen?
- Zich uit te spreken over de rol van de Eerste Kamer in het bewaken van proportionele, rechtvaardige en uitvoerbare fiscale wetgeving. Niet als rem op vernieuwing, maar als toetssteen voor democratische kwaliteit.
Want rechtvaardigheid vraagt niet alleen om politieke moed, maar ook om constitutionele zorgvuldigheid. Erfenis voor Allen biedt een concreet, uitvoerbaar en rechtvaardig voorstel om vermogen opnieuw te laten stromen—richting wie het het hardst nodig heeft.
Ik nodig u uit om dit gesprek te voeren. Niet later, maar nu. Want de toekomst erft wat wij vandaag nalaten.